Olej z rokitnika a układ pokarmowy. Olej z rokitnika pomaga w leczeniu zgagi i wrzodów żołądka. Stosowanie kilku kropel trzy razy dziennie przyspiesza gojenie wrzodów i łagodzi towarzyszące im dolegliwości. Na rokitnik powinny jednak uważać osoby zmagające się z kamicą żółciową, zapaleniem pęcherzyka żółciowego, wątroby i Dieta ketogeniczna to jedna z najpopularniejszych diet wśród osób dbających o zdrowie i sprawność fizyczną. Opiera się na ograniczeniu ilości węglowodanów w diecie, co skutkuje zmianą metabolizmu organizmu i prowadzi do spalania tkanki tłuszczowej. W niniejszym artykule przedstawimy podstawowe informacje dotyczące diety ketogenicznej - jej zasady stosowania, zalety i wady,… Chcielibyśmy podzielić się z Wami jadłospisem tygodniowym, który będzie idealnym rozwiązaniem dla osób po usunięciu woreczka żółciowego. Odpowiednia dieta jest kluczowa w procesie powrotu do zdrowia i zapewnieniu samopoczucia. Nasz jadłospis składa się z pysznych i zdrowych posiłków, które pomogą Ci dostarczyć organizmowi niezbędne składniki odżywcze. W poniższej Korzyści związane z dietą ketogeniczną po usunięciu woreczka żółciowego: dieta ketogeniczna może pomóc w zmniejszeniu objawów zaburzeń trawienia po usunięciu woreczka żółciowego, takich jak biegunka, wzdęcia i niestrawność. Ponadto, dieta ta może pomóc w utracie wagi i poprawie poziomu cholesterolu. Dieta po usunięciu woreczka żółciowego. Zaleca się, by dieta po resekcji woreczka żółciowego była niskotłuszczowa i lekkostrawna. Wśród rekomendacji dla pacjentów po zabiegu cholecystektomi znajduje się: eliminacja alkoholu; ograniczenie produktów ostrych, wzdymających i opóźniających opróżnianie żołądka Vay Tiền Online Chuyển Khoản Ngay. Czy potrafisz robić keto bez pęcherzyka żółciowego?Czy dieta ketogeniczna jest możliwa, jeśli nie masz pęcherzyka żółciowego? To pytanie pojawia się dość często, a dziś w tym filmie zamierzam je rozbić. Dam ci kroki, które musisz znać, aby naprawdę odnieść sukces z dietą ketogenną, jeśli nie masz pęcherzyka żółciowego. Cześć, jestem Thomas DeLauer z Keto-Mojo i przejdźmy do robi woreczek żółciowy?Po pierwsze, musimy zrozumieć, co robi woreczek żółciowy. To jest właściwie całkiem proste. Widzisz, woreczek żółciowy nie jest tym, co faktycznie wytwarza żółć. Woreczek żółciowy jest tylko dodatkowym woreczkiem, który jest swego rodzaju miejscem przechowywania żółci wytwarzanej przez wątrobę. Na przykład, jeśli zjesz trochę tłuszczów, twoja wątroba wytworzy żółć. Pomoże to rozbić tłuszcze, aby mogły się zemulgować i można je wchłonąć. Ale zwykle nie używasz całej żółci, którą produkujesz. Wątroba tak naprawdę nie moduluje ilości wytwarzanej żółci, to rodzaj przełącznika włączania / wyłączania. Kiedy wątroba wyczuwa, że niektóre tłuszcze wchodzą do równania, wytwarza wiązkę żółci. Zużywasz trochę tej żółci, aby rozbić tłuszcze, a reszta żółci recyrkuluje i wraca do pęcherzyka żółciowego, aby można ją było przechowywać i wykorzystywać zaczniesz robić matematykę, jeśli nie masz pęcherzyka żółciowego, po prostu nie masz możliwości magazynowania żółci do późniejszego użytku, co oznacza, że polegasz na wątrobie, która przyspiesza za każdym razem, gdy spożywasz tłuszcze Zazwyczaj widzisz, że będziesz spożywać te tłuszcze, a jeśli masz żółć siedzącą w pęcherzyku żółciowym, można ją natychmiast uwolnić i pomóc w rozkładaniu tych tłuszczów. Ale jeśli nie masz pęcherzyka żółciowego, musisz poczekać, aż wątroba wytworzy tę żółć, co oznacza, że możesz spożywać zbyt dużo tłuszczu w jednym momencie, zanim wątroba kiedykolwiek będzie miała szansę naprawdę stworzyć wystarczającą ilość żółci. Może to powodować problemy i potencjalnie powodować biegunkę i inne niestrawności, ale są pewne rzeczy, które możesz zrobić, aby poprawić sytuację. Widzisz, jeśli jesteś na diecie ketogennej, naprawdę musisz znaleźć swoje słodkie miejsce, jeśli chodzi o tłuszcze, i właśnie tam pojawia się miernik Keto-Mojo, ponieważ możesz faktycznie zmierzyć poziom ciało może nie wymagać tak dużej ilości tłuszczuMożesz być osobą, która nie wymaga tyle tłuszczu, co osoba obok ciebie, więc możesz mieć trochę mniej tłuszczu i mniej obciążać wątrobę i produkcję żółci . Jeśli faktycznie wiesz, gdzie są poziomy ketonu, możesz uciec potencjalnie o wiele mniej tłuszczu. Teraz kolejną rzeczą, którą możesz zrobić, to dodać trochę więcej rozpuszczalnego błonnika wraz z tłuszczami. Widzisz, to, co się stanie, to rozpuszczalne włókno wciągnie trochę wody do jelita grubego. To się nazywa dyfuzja pasywna. Ale ten proces również sprawi, że trawienie będzie nieco wolniejsze. Spowalnia ruchliwość jelit wraz z tłuszczami; dlatego sprawiając, że twoja wątroba ma szansę wyprodukować wystarczającą ilość żółci, abyś nie miał potencjalnego rodzaje spożywanych tłuszczówTeraz kolejną rzeczą, którą chcesz zrobić, jest upewnienie się, że zaczniesz modulować, jakie tłuszcze zjadasz. Słyszysz, jak cały czas mówimy o trójglicerydach średniołańcuchowych i kwasach tłuszczowych o krótszych łańcuchach w świecie ketogenicznym, ale w rzeczywistości mogą być dla ciebie dużym kawałkiem, jeśli nie masz pęcherzyka żółciowego. Długołańcuchowe kwasy tłuszczowe wymagają rozpadu z wykorzystaniem soli żółciowych, ale krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe i średniołańcuchowe trójglicerydy nie. Rzeczy takie jak olej MCT mogą przejść bezpośrednio do fazy wchłaniania bez konieczności wykorzystywania pęcherzyka żółciowego lub produkcji żółci w wątrobie, dzięki czemu można wchłonąć więcej tłuszczów bez powodowania dyskomfortu trawiennego. Ale znowu, głównym punktem, na którym chcesz się skupić, jest upewnienie się, że ketony są w najlepszym miejscu. Jeśli możesz sobie poradzić hipotetycznie z 5 gramami tłuszczu zamiast 10, to oczywiście lepiej. To i tak mniej kalorii. Jak zawsze, upewnij się, że nie zgadujesz, gdzie jesteś, jeśli chodzi o ketony. Chcesz pozostawić pomiar dla metr aby upewnić się, że jesteś najlepszy na diecie ketogenicznej. Do zobaczenia w następnym filmie. Obecny styl życia oraz ilość i jakość pożywienia, które spożywamy, sprawia, że insulinooporność w niedalekiej przyszłości będzie problemem większości ludzi w krajach cywilizowanych. Niestety nie jest wystarczająco spektakularna i nie zabija szybko, aby powiedzieć o światowej pandemii. A IO jest podstępna i okrutna. Wkrada się do życia niepostrzeżenie i przejmuje stery. Na początku robimy się bardziej ociężali, energia ulatuje z nas jak z przebitej piłki – powoli acz systematycznie. Szybko pojawiają się problemy z wagą i 'tycie z powietrza’ z którego naśmiewają się często osoby zdrowe. Ograniczanie kcal pomaga jedynie nie przytyć, a chudnięcie (przy standardowej rozpisce NFZ-towskiego lekarza, czyli 5 posiłków, każdy z węglami) staje się wręcz niemożliwe. Pojawiają się problemy ze snem, lub porannym wybudzaniem. Do tego bóle głowy, zaburzenia koncentracji, rozdrażnienie. Nie brzmi jak wielki dramat prawda? Nikt nie umiera nagle, choroba nie jest widoczna, a otoczenie ją bagatelizuje. A jednak nasze życie przestaje być… nasze. A za rogiem czeka cukrzyca typu II. Moja/nasza historia Nie wiem ile lat miałam IO zanim ją zdiagnozowano. Rozmawiałam ostatnio z przyjaciółką i ona także powiedziała o swojej insulinooporności – “pewnie miałam ją od lat”. Od lat też chodziłyśmy po lekarzach i dietetykach i nigdy nikogo nie zainteresowało to, że uczciwie mówiłyśmy, że jemy niewiele, że to przybieranie na wadze nie ma sensu. Kiedy zdrowie pogorszyło się mocniej, same wzięłyśmy się za poszukiwania i zrobiłyśmy test (trzypunktową krzywą insulinową i glukozową). Okazało się, że obydwie miałyśmy insulinooporność, ja z dodatkiem hipoglikemii reaktywnej. Mniej więcej w tym czasie, zw na chorobę nadnerczy, test na IO zrobiono także mojemu 7-letniemu dziecku i diagnoza była ta sama. Ok. Wiedziałyśmy jaki jest wróg. Tylko co dalej. Zacznę od mojej córki Lenki. Jako, że w wieku 7 lat i ze względu na inne schorzenia, test zrobiono jej w szpitalu dostała od razu rozpiskę starożytne prawilną – 5 posiłków, każdy z węglami (pełnoziarniste kasze, chleby itp). Chwile póżniej do dietetyka – już z wynikiem – udała się moja przyjaciółka. Zaproponowano jej inną dietę, także ze sporą ilością węglowodanów. Ani Lenka, ani moja koleżanka na tej diecie nie schudły ani grama. Lenka po posiłkach miała spadki cukru, po godzinie stawała się płaczliwa i nerwowa. Prosiła nas o jakikolwiek jedzenie – nawet same warzywa, tak spadek cukru dawał jej popalić. Nie chcę się wdrażać w historię głębiej, ale niech wystarczy, że Wam powiem, że i jedna i druga z opisanych osób nie skorzystały na tej poradzie. Dlaczego? Szczęśliwie mówią to już i lekarze i dietoterapeuci, którzy nie stanęli w miejscu, a systematycznie się szkolą – im mniej wyrzutów insuliny dziennie, tym większa szansa na wyleczenie IO. Zanim wytłumaczę Wam to dokładniej chcę, żebyście zrozumieli co na co zamieniamy. Pięć posiłków, czyli 12 godzin wyrzutów insuliny, dosłownie co chwilę zamieniamy na 2-3 posiłki bez węglowodanów lub z mocno ograniczoną liczbą węglowodanów. Pierwszy schemat nawet zdrową osobę może doprowadzić do insulinooporności. Drugi pozwoli zachować zdrowie lub wyleczyć wiele chorób. Czym jest insulina i insulinooporność? Jest to hormon wytwarzany w trzustce. Proces wygląda następująco: gdy jemy węglowodany, zostają one rozłożone do glukozy, co sprawia, że krąży jej więcej w naszym krwiobiegu. Aby uregulować ilość glukozy do normy, trzustka wydziela insulinę, która przenosi glukozę z krwiobiegu do wnętrza komórek. “Insulinooporne komórki nie reagują skutecznie na sygnalizację insuliny nakazującą pobranie nadmiaru glukozy, więc komórki beta w trzustce wydzielają coraz większą ilość hormonu, aby zrównoważyć insulinooporność i unormować poziom glukozy we krwi: jeśli mała ilość insuliny nie działa, to może jej obfite stężenie pozwoli glukozie dostać się do komórek. Z czasem ta odpowiedź biologiczna może doprowadzić do niewydolności komórek beta w trzustce, wyczerpują ich zdolność do wytwarzania i uwalniania ilości insuliny wystarczającej do utrzymania zdrowego poziomu cukru we krwi. Glukoza gromadzi się wtedy w krwiobiegu, co może wywoływać cukrzycę typu 2” – Biblia Ketogeniczna, dr Jacob Wilson, dr Ryan Lowery Dieta ketogeniczna w insulinooporności Pierwszą i najważniejszą rzecz jaką trzeba zrozumieć to to, że insulinooporność jest wyleczalna. Znam masę ludzi, którzy mówią latami, że czegoś nie mogą “bo mają insulinooporność”, jakby to był wyrok i coś na zawsze. A nie jest! Od dziś – po przeczytaniu tego tekstu – będziesz już zawsze żył ze świadomością, że masz IO z własnych chęci jeśli nic z tym nie robisz, nie możesz traktować IO jako wymówki. Ok, ale powiesz mi – ‘biorę metforminę, którą zalecił mi lekarz’. Metformina nie leczy IO. Ona sprawia, że choroba nie będzie postępować. Insulinooporność leczy zmiana diety i stylu życia. Możesz NIE MIEĆ insulinooporności! Możesz być zdrowy i nie zagrożony cukrzycą typu II. Dlaczego by nie spróbować zadbać o siebie? Dieta ketogeniczna przynosi wiele korzyści zdrowotnych. Jednak pierwszą jaką można odczuć jest utrata wagi. A już sam ten fakt sprawia, że masz większą szansę na wyjście z IO. Co więcej dieta ketogeniczna (co jest udowodnione badaniami) obniża poziom glukozy oraz poprawia wrażliwość na insulinę! Masę wiedzy na temat diety ketogenicznej znajdziecie w moim eBooku – Keto Starter (klik) . Nie jest to tylko eBook kulinarny. Zawiera on – w sposób łatwy i przystępny – przedstawione podstawy diety keto. Post przerywany w leczeniu IO Czym jest sławny już post przerywany? Omówienie wymaga napisanie oddzielnego wpisu, więc pokrótce: to ustalenie czasu NIEjedzenia oraz tzw “okna żywieniowego”. Najpopularniejsza i nie za trudna wersja to 16/8. Czyli- 16 godzin be jedzenia i 8 godzin w których zjadamy wszystkie dozwolone posiłki. Ja jem od godziny 11/12 do 18/19, więc mam nawet mniejsze okno, ale nie celujcie od razu w jak najniższą liczbę godzin poszczenia. Słuchajcie swojego organizmu. Już sam post obniża poziom insuliny, nawet jeśli pomiędzy nie będziemy jeść keto i nie skorzystamy dodatkowo z ciał ketonowych, które wydzielają się w organizmie podczas diety ketogenicznej. Inne zalety diety ketogenicznej Po pierwsze mogę Cię zapewnić, że nigdy nie będziesz chodzić głodny. Badania nad ketozą wskazują, że w tym konkretnym stylu odżywiania, osoby wydzielają dwa razy więcej leptyny (hormonu sprawiającego, że czujemy sytość). Już sam fakt, że posiłków jemy mniej, acz większe i bogate w tłuszcz, dosłownie najadamy się pod denko ;) – daje pewien efekt psychologiczny. Ile z Was myśląc o diecie boi się wiecznego głodu, pilnowania 5 posiłków, ciągłego gotowania? O tym zapomnijcie. Nigdy, ale to ani razu nie byłam głodna na keto, jedząc często 2 posiłki dziennie. Wiem, magia ;) Inne zalety keto opiszę Wam w oddzielnych postach, ale między innymi zauważycie: dużo więcej energii, lepsze (acz krótsze) wysypianie się, rewelacyjną jasność umysłu i wzmożoną produktywność. Dla osób schorowanych – obniżą się Wasze stany zapalne i zaczną leczyć przeróżne schorzenia. Skóra zacznie młodnieć, cellulit znikać. Brzmi zachęcająco? Kilka słów o autorce ;) Na diecie ketogenicznej schudłam – z łatwoscią – ponad 10 kg w okresie 3-4 miesięcy. Po odstawieniu diety ketogenicznej dieta nie dość, że się utrzymywała, to jeszcze spadała (mimo, że jadłam już i chipsy i słodycze) – co skłoniło moją lekarkę do wniosku, że wyleczyłam IO. Badanie potwierdzające tę tezę będę robiła wkrótce. Zauważyłam też masę plusów zdrowotnych i urodowych – nie miałam przez 10 miesięcy żadnego stanu zapalnego (a przy boreliozie, to prawdziwy cud ;)), zniknęły mi wszystkie torbiele w ciele (a miałam z 5-6), energię miałam na najwyższym poziomie, zaś moja powierzchowność upgradowała się o 200% ;) Wyzwanie keto! *** Na koniec chciałam wszystkich zaprosić do wyzwania keto! Od 15 stycznia zaczynamy 3 miesiące diety ketogenicznej, tak, żeby w wiosnę wejść w zdrowiu i bez nad balastu w postaci dodatkowych kilogramów. Ale o tym napiszę już w kolejnym poście. Dieta ketogeniczna to dość kontrowersyjny temat wśród lekarzy i dietetyków. Jedni twierdzą, że jest ona groźna dla zdrowia, inni zaś korzystają z jej leczniczych właściwości. Kto może czerpać korzyści z bycia w stanie ketozy? Czy dla każdego dieta ta będzie bezpieczna? Jaka jest minimalna ilość węglowodanów, jaką powinniśmy spożywać na co dzień? Tłuszcz oraz białko są bezsprzecznie niezbędnymi składnikami diety, ponieważ to właśnie z nich w dużej części zbudowane jest nasze ciało, a nasz organizm nie potrafi sam wytworzyć sobie tych makroskładników. Węglowodany natomiast pełnią głównie funkcję energetyczną, a ich ilość w diecie wydaje się być najtrudniejsza do ustalenia. Według piramidy zdrowego żywienia zalecanej przez IŻŻ węglowodany powinny stanowić podstawę żywienia. Ale czy rzeczywiście każdy z nas potrzebuje ich w takiej ilości, aby zachować zdrowie i wysoki poziom energii? Zapotrzebowanie na węglowodany to bardzo indywidualna kwestia. Dzieci, kobiety w ciąży i w okresie laktacji, sportowcy, osoby pracujące fizycznie, rekonwalescenci oraz osoby z niedoczynnością tarczycy zwykle potrzebują większej ilości węglowodanów niż osoby o niskiej aktywności fizycznej, z nadwagą bądź cukrzycą. Glukoza jest niezbędna dla trzech organów w naszym ciele: dla mózgu, nerek i czerwonych krwinek. Organizm ludzki potrafi się jednak świetnie zaadaptować do warunków niskiej podaży węglowodanów w diecie. Kiedy nie dostarczamy odpowiedniej ilości cukrów z dietą, organizm sam wytwarza glukozę z kilku substratów: z kwasu mlekowego, aminokwasów i glicerolu w procesie zwanym glukoneogenezą. Organizm ludzki potrafi się świetnie zaadaptować do warunków niskiej podaży węglowodanów w diecie. Spożywając odpowiednią ilość białka i tłuszczu, najniższe dzienne zapotrzebowanie na węglowodany potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu wynosi tak na prawdę…zero gramów. Zero węglowodanów – czy to możliwe? Praktycznie ciężko byłoby utrzymać taką dietę przez dłuższy czas z kilku względów. Po pierwsze, aby być zdrowym potrzebujemy codziennej dawki antyoksydantów i fitozwiązków, które znajdują się tylko w roślinach. Rośliny jednak zawierają także węglowodany, a więc chcąc spożywać dziennie zerową ilość cukrów, musielibyśmy całkowicie wyeliminować z diety warzywa, owoce raz orzechy i pestki. A to fatalnie odbiłoby się na naszym zdrowiu. Po drugie warzywa są także bogatym źródłem soli mineralnych, wody i błonnika rozpuszczalnego w wodzie, który ma ogromne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania jelit. Frakcje błonnika pochodzące z warzyw i owoców mają działanie prebiotyczne, a więc są pożywką dla bakterii, które bytują w naszych jelitach. Jak wiemy, równowaga mikroflory jelitowej wpływa dobroczynnie na nasz cały organizm. Frakcje błonnika pochodzące z warzyw i owoców mają działanie prebiotyczne, a więc są pożywką dla bakterii, które bytują w naszych jelitach. Pomijając nawet powyższe kwestie, dieta bez węglowodanów była by bardzo monotonna i restrykcyjna. Dieta ketogeniczna pozwala na minimalne spożycie cukrów (od 20 g do około 80 g/dobę). Takie ilości biorą się właśnie z tego powodu, aby móc dostarczyć odpowiedniej ilości błonnika i antyoksydantów. Na czym polega dieta ketogeniczna? Dieta ketogeniczna polega na zmianie naszego paliwa z glukozy (czyli cukru) na tłuszcze, a konkretniej mówiąc ciała ketonowe, które powstają z tłuszczów w naszej wątrobie. Ketoza rozpoczyna się, kiedy poziom ketonów we krwi osiąga ok. 0,5 mmol/litr. Może on dochodzić do 3 mmol/litr. Należy wykluczyć z diety cukier pod każdą postacią. Węglowodany ograniczamy do minimum, w praktyce są to ilości ok. 30-100 g dziennie w zależności od aktywności fizycznej i typu sylwetki. Na pewno należy zrezygnować z takich produktów jak: ziemniaki, kasze, ryż, makarony, płatki, pieczywo, ciasta, słodki nabiał, dżemy, miód, soki i napoje słodzone oraz duża część owoców. Węglowodany ograniczamy do minimum, w praktyce są to ilości ok. 30-100 g dziennie w zależności od aktywności fizycznej i typu sylwetki. Tłuszcz stanowi ok. 50 – 80 % energii. Dozwolone jest tłuste mięso, ryby, jaja, smalec, masło klarowane, masło, olej kokosowy, kokos, mleczko kokosowe, awokado oraz oliwa z oliwek. W mniejszych ilościach orzechy i pestki np. migdały, słonecznik, sezam. Do tego obowiązkowo oczywiście warzywa. Ilość białka ustalana jest indywidualnie, ale stanowi ok. 15-25 % energii. Proporcje wszystkich makroskładników zależą od danej osoby – od aktywności fizycznej, masy ciała oraz predyspozycji. Rodzaj diety Węglowodany [% energii] Ilość całkowita węglowodanów [g] Very Low/ Ketogenic 0-9% 0-50g Low carb 10-20% 50-100g Moderate 20-40% 100-200g Standard/ Western 40-60% 200-400g High carb > 60% > 400g Źródło: Simmonds A. Principia Ketogenica: Low Carbohydrate And Ketogenic Diets – Compendium Of Science Literature On The Benefits Zalety diety ketogenicznej Po spożyciu tłuszczu i białka nie dochodzi do tak dużego wyrzutu insuliny z trzustki, jak ma to miejsce po spożyciu węglowodanów. Dzięki temu ma szansę działać hormon antagonistyczny czyli glukagon, który umożliwia zachodzenie procesu glukoneogenezy oraz spalanie zapasów tkanki tłuszczowej. Temu właśnie zawdzięczamy wyjątkowe właściwości ketozy. Liczne badania pokazują, że dieta ketogeniczna może być szczególnie korzystna dla osób, które chcą zgubić nadmiar tkanki tłuszczowej (także nadmiar tłuszczu trzewnego), dla osób chorujących na epilepsję, ale także dla diabetyków zarówno typu 1 jak i 2 oraz osób z insulinoopornością. Jedno z badań wstępnie ukazało także pozytywne efekty diety ketogenicznej w leczeniu zaburzeń hormonalnych u kobiet z PCOS. W cukrzycy typu 1 dieta ketogeniczna pozwala zmniejszyć dawki przyjmowanej insuliny doposiłkowej, a nawet bazowej (tu należy wnikliwie obserwować swój organizm, jak reaguje on na zmniejszenie ilości węglowodanów). Natomiast w cukrzycy typu 2 można stosować mniejsze dawki leków przeciwcukrzycowych (lub także insuliny), a czasem nawet całkowicie je odstawić. Dieta ketogeniczna pozwala lepiej kontrolować glikemię i co za tym idzie obniżyć poziom heboglobiny glikowanej (HbA1c), aby uniknąć późniejszych powikłań cukrzycowych. Ogranicza także apetyt na słodkości, co jest ważne dla osób z insulinoopornością i nadwagą. U większości osób ketoza poprawia parametry lipidowe (zwiększa poziom HDL, zmniejsza poziom LDL glikowanego oraz trójglicerydów), dzięki czemu chroni przed wystąpieniem chorób sercowo-naczyniowych. Ketoza działa ochronnie przed rozwojem Alzheimera, może rozjaśniać umysł i dodawać energii. Pomaga także w leczeniu niektórych typów nowotworów mózgu. Ketoadaptacja Ketoadaptacja to okres przejściowy, w którym następuje przestawienie metabolizmu ze spalania glukozy na spalanie tłuszczu. Wtedy mózg częściowo korzysta z glukozy i częściowo z kwasów tłuszczowych. Niektórym osobom proces ketoadaptacji może zajmować kilka tygodni, a nawet miesięcy. Mogą w tym czasie wystąpić takie objawy jak: bóle głowy, uczucie zmęczenia, rozdrażnienie. Jest to tzw. „keto flu”, czyli objawy przypominające grypę. Jest to oczywiście przejściowe i nie zagraża zdrowiu. Ważne jest jednak, aby dbać o nawodnienie organizmu. Pomocne wtedy może być picie wody mineralnej z dodatkiem soli himalajskiej. Aby sprawdzić, czy już osiągnęliśmy stan ketozy, najlepiej mierzyć poziom ciał ketonowych we krwi. Pomiaru dokonuje się glukometrem. Są do tego specjalnie przeznaczone paski. Pomiar ketonów w moczu nie zawsze jest odzwierciedleniem ketonów we krwi, dlatego nie jest to miarodajne narzędzie do kontroli ketozy. Aby sprawdzić, czy już osiągnęliśmy stan ketozy, najlepiej mierzyć poziom ciał ketonowych we krwi. Jeśli dieta ketogeniczna nam służy, samopoczucie oraz wyniki badań laboratoryjnych są w normie, można ją stosować przez wiele lat. Ketoza a kwasica ketonowa Ketoza często mylona jest z kwasicą ketonową. Kwasica ketonowa jest stanem patologicznym, zagrażającym życiu i występuje praktycznie tylko u diabetyków, u których poziom glukozy we krwi jest ekstremalnie wysoki z powodu braku insuliny (kiedy osoba chora na cukrzycę zapomni o podaniu dawki insuliny po posiłku). Komórki nie mogą otrzymać wtedy energii z glukozy, więc rozpoczyna się produkcja ketonów. Duże ilości ciał ketonowych we krwi przewyższają zdolności nerek do utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej. Osoby chore na cukrzycę, które nie podadzą sobie odpowiedniej dawki insuliny zapadają w śpiączkę wywołaną obniżeniem pH krwi i odwodnieniem. O ketozie mówimy, gdy poziom ciał ketonowych we krwi osiąga ok. 0,5 mmol/l. W kwasicy natomiast, stężenie ketonów wynosi mmol/l. Jak widać to spora różnica. Poprzez samą dietę lub nawet głodzenie zdrowa osoba nie jest w stanie wywołać kwasicy ketonowej. Dlatego będąc na diecie ketogenicznej, nie zagraża nam niebezpieczeństwo pod postacią kwasicy. Czy dieta ketogeniczna jest odpowiednia dla każdego? Dieta niskowęglowodanowa na pewno nie będzie odpowiadała wszystkim, ponieważ każdy organizm ma inne potrzeby. Niektóre grupy ludności opierają swoją dietę w większości na węglowodanach, zachowując przy tym zdrowie i długą przeżywalność, a więc spożycie węglowodanów może być zależne od szerokości geograficznej i uwarunkowań genetycznych. Kobiety w ciąży oraz dzieci nie powinny całkowicie rezygnować z węglowodanów, ponieważ insulina spełnia u nich ważną rolę czynnika wzrostu. Znaczna część sportowców potrzebuje dużej ilości węglowodanów, chociaż są też sportowcy, którzy osiągają świetne wyniki, będąc na ketozie. Badania naukowe wykazują, że przy długotrwałym wysiłku (np. ultramaratony) ciała ketonowe mogą być o wiele wydajniejszym źródłem energii niż węglowodany. Dla niektórych osób dieta ketogeniczna może być trudna do utrzymania, ponieważ nawet najmniejsza ilość węglowodanów powyżej założonego limitu, wybija takie osoby ze stanu ketozy. Kolejnym problemem, który zdarza się dość często są zaparcia. W takim przypadku należy zwiększyć ilość błonnika rozpuszczalnego w wodzie. Przydatna może być np. babka płesznik. U niektórych dzieci stosujących dietę ketogeniczną w leczeniu padaczki wystąpiły kamienie nerkowe. Nie jest to częste zjawisko, ale osoby z chorobami nerek nie powinny stosować takiej diety. W jakich jeszcze schorzeniach nie zaleca się stosowania diety ketogenicznej? U osób z wrodzonymi zaburzeniami metabolizmu tłuszczów (upośledzona beta-oksydacja itp.), u chorych na porfirię, fenyloketonurię, dnę moczanową, u osób z zapaleniem trzustki oraz po operacji pęcherzyka żółciowego. W chorobie refluksowej dieta ta z początku także nie jest wskazana. Podsumowanie Podsumowując, dieta ketogenicza może być bardzo pomocna w zespole metabolicznym. Jest dobrym sposobem na zrzucenie zbędnych kilogramów, wyrównanie cukrzycy, poprawę parametrów lipidowych (zmniejsza poziom LDL utlenionego oraz glikowanego, a także poziom trójglicerydów) oraz markerów zapalnych. Dieta ketogeniczna ogranicza powstawanie szkodliwych, toksycznych produktów przemiany materii, zmniejsza powstawanie wolnych rodników, spowalnia starzenie mózgu. Ciała ketonowe są doskonałym źródłem energii dla mózgu. Jednakże dla niektórych osób dieta ta może być problematyczna i nie każdy powinien ją stosować. Artykuł powstał z udziałem ekspertów Content Writer. Przeczytaj także: Co jeść przed treningiem? Idealny posiłek przed-treningowy Trening na pusty żołądek — wady i zalety Źródła: Mann Jim, Truswell A. Stewart. Essentials of Human Nutrition, 2007 Stafstrom Carl E. , Rho Jong M. Epilepsy and the Ketogenic Diet, 2004 Simmonds A. Principia Ketogenica: Low Carbohydrate And Ketogenic Diets - Compendium Of Science Literature On The Benefits, 2014 Bernstein Richard K. Dr. Bernstein's Diabetes Solution: The Complete Guide to Achieving Normal Blood Sugars, 2011 Biochemia, PWN, 2011 Spritzler Franziska. The Low Carb Dietitian's Guide to Health and Beauty: How a Whole-Foods, Low-Carbohydrate Lifestyle Can Help You Look and Feel Better Than Ever, 2015 Dieta ketogeniczna to jedna z głośniejszych diet ostatnich kilku lat. Zarówno w kwestii leczenia migren, jak i kuracji otyłości, gdzie stosowana jest jako dieta redukcyjna. Czy jednak powinnyśmy ją stosować bez wcześniejszych konsultacji z lekarzem czy dietetykiem? Dowiecie się tego po przeczytaniu dietyDieta ketogeniczna, inaczej nazywana dietą ketogenną (KD, ang. ketogenic diet), charakteryzuje się wysokim spożyciem tłuszczów oraz białka, przy równoczesnym znikomym udziale produktów węglowodanowych. Ten makroskładnik w KD redukowany jest do wartości od 20 do 50 g na dzień, przy czym według zaleceń żywieniowych, dzieci, młodzież oraz osoby dorosłe powinny spożywać powyżej 130 gram węglowodanów przyswajalnych na dzień [1, 2].Dlaczego klasyczna dieta przewiduje spożycie ponad 130 g węglowodanów przyswajalnych na dzień?Jednym z najpopularniejszych węglowodanów prostych jest glukoza. Każdego dnia mózg zużywa około 120 g tego monocukru na procesy związane z jego pracą. Glukoza jest zamieniana w energię pod postacią ATP (adenozynotrifosforan) – paliwa dla wszystkich niezbędnych procesów komórkowych w naszym organizmie. Jej obecność we krwi jest kluczowa do prawidłowego funkcjonowania mózgu, w tym aby prawidłowo przeprowadzać procesy poznawcze [3]. W przypadku niedoboru węglowodanów w organizmie, jak również podczas stosowania głodówek, przy równoczesnej podaży tłuszczów – staje się on alternatywą do uzyskania energii dla organizmu [4].Wyróżnia się cztery rodzaje KDJak więc działa dieta ketogeniczna?Dietę ketogeniczną opracowano w roku 1924 w celu terapii padaczki. Aktualnie coraz częściej stosuje się ją podczas występującej otyłości oraz cukrzycy typu 2 [1]. KD przede wszystkim powoduje spadek apetytu ze względu na zablokowanie utlenienia kwasów tłuszczowych oraz powstanie ciał ketonowych. Zjawiska te prowadzą do pojawienia się ketozy. Nadmierna podaż tłuszczów w diecie przyczynia się do wzrostu wydzielania cholecystokinino-pankreozyminy. Jest to hormon odpowiedzialny za regulację spożycia pokarmu oraz czynności motoryczne woreczka żółciowego. Ciała ketonowe powstające w KD oddziałują na OUN (ośrodkowy układ nerwowy) przyczyniając się do spadku konsumpcji pożywienia [5].Dieta ta pełni swoją funkcję w przypadku leczenia otyłości. Już od 3 do 6 miesięcy od rozpoczęcia stosowania diety widoczne są efekty. KD popularna jest również wśród osób chorujących na cukrzycę typu 2. Ze względu na konieczność kontroli poziomu glukozy w chorobie – dieta ta odciąża trzustkę. Zmniejszając poziom spożytych węglowodanów w organizmie dochodzi do spadku poziomu insuliny (hormonu obniżającego poziom glukozy we krwi) oraz wzrostu poziom glukagonu (hormonu podwyższającego poziom glukozy we krwi) [1,7].Wady i zalety diety ketogenicznejDieta ketogeniczna posiada swoje plusy, jak również minusy. Do negatywnych konsekwencji należą utrata energii, skurcze mięśni, nieświeży oddech, nudności, zaparcia, biegunka czy wymioty. Jest to również dieta niedoborowa, w której podaż produktów bogatych w witaminy z grupy B, potas czy magnez jest zbyt niski [1, 8, 9]. Wyniki części badań sugerują, że stosowanie diety ketogenicznej przez krótki okres rzeczywiście skutkuje spadkiem poziomu insuliny oraz glukozy na czczo. Poza tym przyczynia się do poprawy ciśnienia krwi. Niestety, podczas długotrwałego stosowania KD dochodzi do zwiększenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Związane jest to ze wzrostem poziomu homocysteiny (czynnik ryzyka rozwoju wielu chorób w tym sercowo-naczyniowych, czy neurodegeneracyjnych) w osoczu [7].Długotrwałe stosowanie diety ketogenicznej skutkuje też zwiększonym ryzykiem powstania kamieni nerkowych. Niska podaż węglowodanów powoduje zwiększenie produkcji ciał ketonowych, a podwyższona ich ilość (przez okres trzech miesięcy bądź dłużej) powoduje wzrost stężenia kwasu moczowego, czego konsekwencją mogą być kamienie nerkowe [7].Dieta ketogeniczna a długowiecznośćIstnieją doniesienia naukowe dotyczące wpływu stosowania diety ketogenicznej na spowolnienie procesu starzenia i długowieczność. Na razie niestety większość badań przeprowadzono na organizmach modelowych. Dla przykładu, wnioski z badań opublikowane w roku 2017, sugerują, że dieta ta redukuje śmiertelność w wieku średnim (ang. mid-life mortality), jednak nie zawsze wpływa na maksymalną żywotność [10]. Z kolei według wyników innej pracy, również z tego samego roku, dieta ketogeniczna przyczynia się do wzrostu długości życia oraz do zwiększenia jego średniej długości [11].Czy warto więc stosować tę dietę? News & World Report utworzył ranking najlepszych diet „Best Diets Overall”, w których znalazło się 41 różnych diet. Na pierwszym miejscu, uzyskując notę znalazła się dieta śródziemnomorska. Dieta ketogeniczna zajęła 38 miejsce w rankingu, z końcowym wynikiem Zdrowotność diety została oceniona na jedynie punktów na 5 możliwych, co wydaje się być wystarczającym powodem, aby diety tej nie stosować [12].Bibliografia:1. Kalra S., Singla R., Rosha R. et al.: The Ketogenic Normy żywienia dla populacji Polski, red. Mirosław Jarosz, Warszawa Shah K., DeSilva S., Abbruscato T.: The Role of Glucose Transporters in Brain Disease: Diabetesand Alzheimer’s Disease, Int. J. Mol. Sci. 2012, 13, Halczuk I., Belniak E., Halczuk P. et al.: Dieta ketogenna – niefarmakologiczna metoda leczenia padaczki lekoopornej u dzieci, [w:] Dobrostan a rozwój i zdrowie dzieci i młodzieży, Lublin 2016, Nazarewicz R.: Konsekwencje stosowania wysokotłuszczowych diet ketogenicznych, Bromat. Chem. Toksykol, 2007, 20(4), 371 – Shilpa J., Mohan V.: Ketogenic diets: Boon or bane?, The Indian Journal of Medical Research 2018, 148(3), Bora P., Das P., Bhattacharyya R. et al.: A review of low carbohydrate diet and its metabolic consequences, International Journal of Chemical Studies 2019, 7(1), Stolińska-Fiedorowicz H.: Czy dieta ketogenna jest bezpieczna dla zdrowia?, Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej 2017. [dostęp: Dhamija R., Eckert S., Wirrell E.: Ketogenic Diet, Can J Neurol Sci. 2013, 40, Newman Covarrubias Zhao M. et. al.: Ketogenic diet reduces mid-life mortality and improves memory in aging mice, Cell Metal. 2017, 26(3), Roberts M. N., Wallace M. A., Tomilov A. A. et. al.: A ketogenic diet extends longevity and healthspan in adult mice, Cell Metab. 2017, 26(3), 539– Best Diets Overall, [dostęp: Maja Krzyżanowska, dietetyk. Studentka psychologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Swoją wiedzę zdobywała w Instytucie Żywności i Żywienia w Warszawie, jak również na studiach w Porto i Dubrowniku. Pasjonatka podróży, tematyki zaburzeń odżywiania oraz kuchni śródziemnomorskiej. Autorka: Natalia Szwed-Kisielewicz Zabieg usunięcia pęcherzyka żółciowego (woreczka żółciowego) jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów chirurgicznych. Niezależnie od tego, czy wykonuje się go metodą laparoskopową, czy klasyczną, wiąże się to z koniecznością utrzymania odpowiedniej diety przez pewien czas po zabiegu. Dieta stanowi jeden z kluczowych czynników szybkiego powrotu do zdrowia. W tym artykule odpowiadam na pytanie, jak powinna wyglądać dieta po usunięciu woreczka żółciowego. Spis treści: Co robi pęcherzyk żółciowy?Podstawowe zasady diety po usunięciu woreczka żółciowegoDieta po operacji woreczka żółciowegoProdukty zalecane po usunięciu woreczka żółciowegoProdukty niewskazane po usunięciu woreczka żółciowegoPrzykładowy jadłospis po usunięciu woreczka żółciowego Co robi pęcherzyk żółciowy? Pęcherzyk żółciowy jest rodzajem woreczka, w którym wyprodukowana w wątrobie żółć jest przechowywana, zanim zostanie wydalona do dwunastnicy. Impulsem do jej wydzielania jest pojawienie się w dwunastnicy treści pokarmowej bogatej w tłuszcz. Trawienie tłuszczu jest najważniejszą funkcją żółci. Dzięki niej możliwe jest także wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, ponadto żółć wpływa na prawidłową motorykę jelit. Podstawowe zasady diety po usunięciu woreczka żółciowego Po usunięciu pęcherzyka żółciowego należy stosować dietę łatwostrawną przez 3-4 miesiące. W miarę upływu czasu warto stopniowo rozszerzać dietę, powracając powoli do normalnego żywienia. Warto podkreślić, że usunięcie woreczka żółciowego to jedynie likwidacja skutków, a nie przyczyny tworzenia się kamieni żółciowych. Dlatego warto zmienić swój sposób żywienia na całe życie. Jakie są podstawowe zasady diety po usunięciu woreczka żółciowego? Regularne posiłki Posiłki należy spożywać minimum 3 razy dziennie. Zaleca się jednak zwiększenie ilości spożywanych posiłków do 4, a nawet 5 w ciągu dnia. Warto ustalić konkretne godziny spożywania posiłków i przestrzegać tej zasady. Nieregularne i obfite posiłki wpływają niekorzystnie na układ pokarmowy. Kolację należy spożywać na 2 godziny przed snem. Spożywanie posiłków powoli Posiłki powinno się spożywać w spokoju i w dobrej atmosferze. Należy jeść wolno i dokładnie przeżuwać każdy kęs. Przydatne może okazać się usunięcie rozpraszaczy np. wyłączenie telewizji czy odłożenie telefonu na czas spożywania posiłku. Unikanie posiłków nasilających objawy Dieta powinna być przede wszystkim niskotłuszczowa. Z diety należy wykluczyć tłuste mięso i przetwory mięsne oraz tłuste mleko i przetwory mleczne. Ilość tłuszczu przeznaczoną do spożycia w ciągu dnia należy rozplanować proporcjonalnie na wszystkie posiłki. Tłuszcz i produkty go zawierające należy wprowadzać do diety ostrożnie. W razie wystąpienia nietolerancji objawiającej się biegunkami tłuszczowymi, należy je w dalszym ciągu ograniczać, jednocześnie zwiększając spożycie pozostałych składników (tj. białka i węglowodanów). Dodatkowo należy unikać potraw wzdymających takich jak: kapusta, strączki, cebula, por, gruszki, śliwki czy czereśnie. Właściwa obróbka produktów żywnościowych Tuż po usunięciu woreczka żółciowego potrawy należy sporządzać metodą gotowania. W miarę rozszerzania diety można włączyć potrawy duszone i pieczone w rękawie foliowym lub naczyniu żaroodpornym. Do potraw można dodawać łagodne przyprawy takie jak: koperek, natka pietruszki, majeranek, bazylia, kminek, liść laurowy, ziele angielskie, wanilia czy cynamon. W pierwszych dniach należy spożywać gotowane i rozdrobnione warzywa, owoce natomiast w postaci przecierów lub surowych soków. Dieta po operacji woreczka żółciowego Dieta po operacji woreczka żółciowego powinna być łatwostrawna. Poniżej przedstawiam podstawowe zasady diety łatwostrawnej: warzywa i owoce powinny znaleźć się w każdym posiłku. Aby błonnik mniej drażnił przewód pokarmowy, można dobrać młode, delikatne warzywa, dobrze dojrzałe owoce, usunąć pestki z pomidorów, kabaczków oraz gotować, a nawet przecierać wszystko przez sito,należy spożywać chude mleko i przetwory mleczne (w miarę tolerancji), warto spożywać fermentowane produkty mleczne, takie jak: jogurt, kefir, kwaśne mleko,dobrym źródłem białka jest chude mięso drobiowe lub cielęce a także chude ryby. Ryby należy spożywać 2-3 razy w tygodniu, a jaja maksymalnie 3 sztuki na tydzień,należy ograniczyć spożycie tłustych mięs i przetworów mięsnych oraz tłustych produktów mlecznych,tłuszcze zwierzęce należy zastąpić roślinnymi,należy ograniczyć smażenie potraw na tłuszczu, a do smażenia beztłuszczowego należy używać odpowiednich naczyń, do pieczenia natomiast – folii aluminiowej i woreczków żaroodpornych,wskazane jest ograniczenie spożycia cukru i słodyczy,z diety należy wykluczyć alkohol. Produkty zalecane po usunięciu woreczka żółciowego Produkty i potrawyZalecanezboża i produkty zbożowepieczywo pszenne, sucharki, biszkopty, kasza manna, ryż biały, kasza kukurydziana, kasza jęczmienna drobna, kasza jaglana, kasza kus-kus, makaron pszenny, makaron ryżowy, wafle ryżowemleko i przetwory mleczneświeże (zależnie od tolerancji), kefir, jogurt, mleko zsiadłe, sery twarogowe, serek wiejskijajana miękko, jajecznica i omlety na parze, jaja w szklancemięso i przetwory mięsnechude: cielęcina, schab, kurczak, indyk, chuda szynka drobiowa, polędwicarybychude: sandacz, szczupak, dorsz, pstrąg, karaś, lin, leszcztłuszczew niewielkiej ilości: masło, olej rzepakowy, oliwa z oliwek, olej lnianywarzywawszystkie z wyjątkiem niezalecanychowocewszystkie z wyjątkiem niezalecanychprzyprawyprzyprawy ziołowe, ziele angielskie, liść laurowy, wanilia, cynamon, sok z cytryny, sól, koperek, natka pietruszki, majeranek, bazylia, kmineknapojeherbata, bawarka, kawa zbożowa z mlekiem, napary z ziół, herbata owocowa, soki i moszcze owocowe i warzywnezupyna wywarach warzywnych, z chudego mięsa, warzywnedeserykompoty z owoców, galaretki owocowe, kisiele, budynie, jabłka pieczone Produkty niewskazane po usunięciu woreczka żółciowego Produkty i potrawyNiewskazanezboża i produkty zbożowepieczywo żytnie, razowe, kasze gruboziarniste: pęczak, gryczanamleko i przetwory mlecznesery żółte, topione, dojrzewającejajana twardo, faszerowane, jajecznicamięso i przetwory mięsnetłuste: baranina, wieprzowina, podroby, pasztety, kiełbasy, wyroby wędliniarskierybytłuste: węgorz, halibut, śledź, ryby marynowane, wędzone, konserwytłuszczesmalec, słonina, boczek, duże ilości masła, olejów, orzechy, pestki, nasionawarzywanasiona roślin strączkowych (groch, bób, fasola, soczewica, ciecierzyca), kapusta, cebula, por, czosnek, grzybyowocegruszki, śliwki, czereśnieprzyprawyocet, pieprz, musztarda, wszystkie ostre przyprawynapojewody gazowane, kawa prawdziwa, alkoholzupyna wywarach z kości, grzybów, tłuste, zasmażanedeserytłuste ciasta, torty, kremy, lody, bita śmietana, słodycze Przykładowy jadłospis po usunięciu woreczka żółciowego I Śniadanie – dieta po usunięciu woreczka żółciowego Szpinakowa jajecznica na parze ( 1 porcja zawiera: 391,4 kcal; 18,5g białka; 7,6g łuszczu; 59,1g węglowodanów) Składniki: Jaja kurze całe – 56 g (1 x Sztuka) Mleko spożywcze, 0,5 % tłuszczu – 20 g ( x Szklanka) Chleb pszenny – 90 g (3 x Kromka) Szpinak – 25 g (1 x Garść) Sok wielowarzywny – 250g (1x Szklanka) Sposób przygotowania: Roztrzep jajka z mlekiem w miseczce. Zagotuj wodę w małym garnku. Umieść miseczkę w parze nad garnkiem i mieszaj do ścięcia jajek. Wymieszaj jajecznicę ze szpinakiem, podgrzewaj jeszcze chwilę, aż szpinak zwiędnie. Jajecznicę zjedz z pieczywem i sokiem. II Śniadanie – woreczek żółciowy dieta Kasza jaglana z jabłkiem i cynamonem (1 porcja zawiera: 485,0 kcal; 34,7g białka; 4,5g tłuszczu; 73,1g węglowodanów) Składniki: Kasza jaglana – 75 g ( x Łyżka) Ser twarogowy chudy – 125 g ( x Opakowanie) Jogurt naturalny – 40 g (2 x Łyżka) Jabłko – 150 g (1 x Sztuka) Cynamon – 1 g ( x Łyżeczka) Sposób przygotowania: Ugotuj kaszę. Jabłko obierz, zetrzyj na tarce. Podduś na wodzie, wymieszaj z cynamonem. Wymieszaj kaszę, twaróg, jogurt i jabłko. Obiad – dieta po wycięciu woreczka żółciowego Makaron ze szpinakiem i kurczakiem (1 porcja zawiera: 569,2 kcal; 48,9g białka; 5,4g tłuszczu; 75,0g węglowodanów) Składniki: Makaron penne – 100 g ( x Szklanka) Szpinak – 75 g (3 x Garść) Mięso z piersi kurczaka, bez skóry – 150 g ( x Kawałek) Jogurt naturalny – 40 g (2 x Łyżka) Mielona gałka muszkatołowa – 1 g ( x Łyżeczka) Tymianek – 2 g ( x Łyżeczka) Sól biała – 1 g (1 x Szczypta) Sposób przygotowania: Ugotuj makaron. Mięso przygotuj na parze i podziel na kawałki. Szpinak podduś z odrobiną wody na patelni aż straci objętość. Wymieszaj z przyprawami. Dodaj makaron. Na wierzch ułóż kawałki mięsa i jogurt. Kolacja – dieta po usunięciu woreczka żółciowego Pieczone jabłko z cynamonem i twarogiem (1 porcja zawiera: 335,7 kcal; 28,6g białka; 3,3 g tłuszczu; 45,3g węglowodanów) Składniki: Jabłko – 150 g (1 x Sztuka) Cynamon – 3 g ( x Łyżeczka) Ser twarogowy chudy – 125 g ( x Opakowanie) Jogurt naturalny – 20 g (1 x Łyżka) Wafle ryżowe musli – 30 g (3 x Sztuka) Sposób przygotowania: Odkrój górę jabłka i wydrąż gniazda nasienne. Natrzyj środek cynamonem. Ser wymieszaj z jogurtem, nałóż do jabłka i przykryj odkrojoną górą. Ułóż na blaszce i piecz ok. 30 minut w temp. 180 stopni (lub krócej, w zależności od jabłka i piekarnika). Pozostały twarożek, który nie zmieścił się do jabłka, zjedz z waflami.

dieta ketogeniczna a brak woreczka żółciowego